ABC Radio Actueel 19 Juni 2020 : Iwan Brave en Cor Pigot
In Memoriam Oud-premier Jules Sedney

Oud-premier Jules Sedney is donderdagavond op 97-jarig leeftijd ingeslapen.
Suriname verliest een markante persoonlijkheid. 

Sedney promoveerde in 1955 aan de Universiteit van Amsterdam tot doctor in de economische wetenschappen. Hij was achtereenvolgens lid der Staten van Suriname, minister van Financiën, minister-president en president van de Centrale Bank van Suriname. Een groot deel van de jaren tachtig heeft hij in vrijwillige ballingschap in Nederland doorgebracht. Na zijn terugkeer in Suriname in 1989 heeft hij opnieuw publieke functies bekleed.

Sedney is schrijver van het boek 'De toekomst van ons verleden'. Hij kreeg een staande ovatie bij de presentatie van de derde editie in september 2017 in De Mantel.
Hij kreeg veel lof het boek dat van enorme historische waarde is.
Hij heeft grondig onderzoek in de loop der jaren gedaan om dit bijzondere werk, dat inmiddels het historisch standaardwerk op dit gebied genoemd mag worden, samen te stellen en gedurende twintig jaar actueel te houden.

De toekomst van ons verleden is een studie over politieke ontwikkelingen in Suriname gedurende de periode 1948-2017. Het boek is een waardevol politiek-historisch naslagwerk waarin de auteur uitvoerig ingaat op onderwerpen zoals de oprichting van de eerste politieke partijen, de verbroederingspolitiek van de politici Johan 'Jopie' Pengel en Jagernath Lachmon, de ontwikkeling van het kiesstelsel en de politiek-bestuurlijke gevolgen van de militaire staatsgreep van 1980.

Suriname Herald18 juni 2020 om 23:50

Oud-premier van de Republiek Suriname, Jules Sedney, is vandaag op 97-jarige leeftijd overleden. Hij werd in november 1969 premier van het land, nadat de Progressieve Nationale Partij (PNP) en de VHP de regering vormden. Sedney was in dat kabinet ook minister van Algemene Zaken.

In 1958 heeft hij als NPS’er de functie van minister van Financiën bekleed in het kabinet Emanuels. Daarna trad hij toe tot de PNP, die door ex-NPS’er Just Rens was opgericht.

Sedney heeft Economie gestudeerd aan de Universiteit van Amsterdam.
Zijn naam werd in november 2016 vereeuwigd toen besloten werd om de Nieuwe Haven Terminal naar de markante Surinamer te vernoemen. Havenbeheer werd opgericht toen Sedney premier van het land was. Enkele jaren daarvoor werd er een bronzen kop van de oud-premier geplaatst op de Nieuwe Haven.

De oud-premier heeft ook het boek ‘De toekomst van ons verleden’ geschreven. Het boek is een studie over politieke ontwikkelingen in Suriname gedurende de periode 1948-2017. Met het heengaan van Sedney verliest Suriname een markante persoonlijkheid.

 

PARAMARIBO - Jules Sedney, oud premier van Suriname (1969-1973), is donderdagavond overleden. Hij werd 97 jaar. De Ware Tijd heeft bevestigd gekregen dat hij tussen zeven uur en half acht 's avonds is ingeslapen in De Mantel.
Sedney heeft enkele dagen daarvoor kort in het ziekenhuis gelegen.

Geboren in Paramaribo op 28 september 1922 werd Sedney in november 1969 premier van het land nadat de Progressieve Nationale Partij (PNP) en de VHP de regering vormden. In dat kabinet was Sedney ook minister van Algemene Zaken.

Daarvoor (in 1958) had hij als NPS'er de functie van minister van Financiën bekleed in het kabinet-Emanuels. Later trad hij toe tot de PNP, die was opgericht door ex-NPS'er Just Rens. Ook Franklin Essed en de eerder dit jaar overleden Hans Prade zijn lid geweest van de PNP.

Sedney, die Economie heeft gestudeerd aan de Universiteit van Amsterdam, werd in 1963 president van de Nationale Ontwikkelingsbank (NOB). Zeventien jaar daarna volgde hij Victor de Miranda op als governor van de Centrale Bank van Suriname. Die functie bekleedde hij tot zijn ontslag in 1983 na een dispuut met de toenmalige legerleider Desi Bouterse.

Sedney's naam werd in november 2016 vereeuwigd toen besloten werd de Nieuwe Haven Terminal naar de markante Surinamer te vernoemen. Andy Rusland, toenmalige minister van Transport, Communicatie en Toerisme, zei bij het 45-jarig bestaan van Havenbeheer dat de opdracht kwam van president Bouterse.

Havenbeheer werd opgericht toen Sedney premier van het land was. Drie jaar vóór de naamsverandering was er al een bronzen kop van de oud-politicus geplaatst op de Nieuwe Haven in Paramaribo, één van de belangrijkste wapenfeiten tijdens Sedney's bewind.

Ook binnen de sport heeft Sedney zijn sporen verdiend. Hij was Surinames oudste bridger en is vaker in het zonnetje geplaatst door onder meer Bridgeclub '52 van de Matawlies. Zo was er een Jules Sedney-bridgedrive. Tot zeker 2013 participeerde hij actief in de denksport.

Jules Sedney werd op 28 september 1922 geboren in Paramaribo, Suriname.

Hij werd op 28 september 95 jaar oud, is gezond en zeer helder van geest. Ik heb hem in “De Mantel” mogen bezoeken en spreken, alwaar ik ook een gesigneerd exemplaar van zijn nieuw verschenen boek, de derde editie (2017) van “De Toekomst van ons Verleden“ mocht ontvangen.

Sedney slaagde in 1939 voor de hulponderwijzersakte en werkte als hulponderwijzer. Hierna slaagde hij in 1942 voor de bevoegdheid van douanier en trad in dienst als douanier in Paramaribo.

Hij heeft ook in het district Nickerie als belastingdeurwaarder gewerkt. In oktober 1948 vertrok hij voor verdere studie naar Nederland, waar hij een jaar later slaagde voor het staatsexamen HBS – B en in 1954 ronde hij de doctoraalfase van de studie economie aan de Stedelijke Universiteit van Amsterdam af.

In 1956 promoveerde hij tot doctor in de economische wetenschappen. In 1957 keerde hij terug naar Suriname en was mede verbonden aan de oprichting van de Centrale Bank van Suriname. Van 1958 – 1963 was hij Minister van Financiën namens de NPS. Van 1969 – 1973 minister-president van Suriname in een coalitieregering van VHP – PNP.

Het hoofdbestuur van de politieke partij VHP heeft Sedney vorig jaar het erelidmaatschap van de VHP verleend als blijk van waardering voor zijn zeer bijzondere bijdrage aan de opbouw en ontwikkeling van Suriname.

Sedney heeft een zeer grote bijdrage geleverd aan de bevordering van het bondgenootschap tussen de VHP – NPS en PNP. Deze politieke samenwerking tussen de twee grootste bevolkingsgroepen (Afro-Surinamers en Hindostanen) werd gepropageerd als de voorwaarde voor politieke stabiliteit, politieke rust, raciale harmonie, maatschappelijke stabiliteit en arbeidsrust in Suriname. Sedney heeft generaties ambtenaren en politici duidelijk gemaakt dat politiek naast wetenschappelijk, ethisch en moreel beleefd moet worden.

Hieronder enkele zeer markante uitspraken van de wetenschapper, politicus en schrijver Sedney:

“Democratie is een beschavingsproduct, een politiek systeem, en wijze van ordening van de staat en een manier waarop mensen die samen een gemeenschap vormen omgaan met elkaar. In de manier waarop beslissingen genomen worden, onderscheiden democratische stelsels zich van niet-democratische”.

“Het parlementaire stelsel is een variant van de parlementaire democratie en is even deugdelijk als de democratische onderbouw waarop het rust. Politieke chantage en politiek overspel zijn voorgekomen, maar niet alleen onder het parlementaire stelsel van voor 1980, ook onder het presidentieel stelsel anno 2008.

Het parlementaire stelsel heeft altijd zelf voor de correctie gezorgd. Geen regering is zonder meerderheid in het parlement overeind gebleven en geen minister die het vertrouwen van het parlement was kwijtgeraakt, werd op zijn post gehandhaafd.
Niet het stelsel heeft gefaald maar de democratische gezindheid der actoren is weleens tekortgeschoten”.

“Democratie rust op vijf pijlers: gezindheid, ordening, besturing, controle en correctie. Alle vijf zijn even belangrijk. De democratische gezindheid is het sociaalpsychologisch draagvlak, de constitutionele ordening is het wettelijk en institutioneel kader, besturing is het middel ter sturing en beheersing van maatschappelijke processen.

De veerkracht van de democratie schuilt in de zelfreinigende werking ervan. Controle en correctie zijn de reinigingsmiddelen van de democratie. Waar die ontbreken sterft de democratie een stille dood”.

“Mijn voorkeur voor de scheiding van de functie van staatshoofd en regeringsleider is ingegeven door de overweging dat in een etnisch gefractioneerde samenleving als de Surinaamse, met een democratie die nog volop in ontwikkeling is, het staatshoofd boven partijen verheven moet zijn. Hij mag geen deel hebben aan het dagelijkse politieke gekrakeel, dat sterk etnisch gekleurd en opportunistisch van aard is”.

“Het is waar dat politiek verdeelt en het is ook waar dat de Surinaamse politiek verdeelt langs lijnen van ras en cultuur, maar de drang van mensen om zich op grond van deze affiniteiten bij elkaar aan te sluiten, hoeft op zich geen beletsel te zijn voor het streven van nationale doelen en het koesteren van nationale idealen. Etniciteit staat natievorming niet in de weg”.

“De staatsgreep van februari 1980 zou de waterscheiding worden tussen het oude en het nieuwe, tussen verleden en toekomst. Er zou een nieuwe samenleving komen met een smetvrije regering, vrij van corruptie en goed bestuur.

Een samenleving waarin sociale rechtvaardigheid het leidende beginsel zou zijn. Vertrouwen in eigen kunnen zou de stuwende kracht zijn. Zeven jaar later werden een berooide schatkist, een tot op de draad versleten economie en een verdeeld huis overgedragen”.

“Een samenleving die beheerst wordt door gecorrumpeerde machten is vleugellam en kan niet opstijgen. Zo een samenleving glijdt af naar chaos en anarchie en wordt het speeltoneel voor machtszoekende avonturiers en harteloze geldwolven.

Dan gelden niet langer de wetten en normen van de mensenmaatschappij, maar de overlevingsstrategieën van het dierenrijk. Het geweld doet dan zijn intrede. Geweld is de meest primitieve vorm van machtsuitoefening”.

Doctor Sedney: van harte gefeliciteerd met uw jaardag. Gezondheid en voorspoed aan U toegewenst.

Leendert Doerga

Overwinnen zonder gevaar is zegevieren zonder roem:
Jules Sedney (28/9/1922 – 18/6/2020

Over dr. Jules Sedney zijn er al talrijke in memoriam artikelen verschenen, waardoor het gevaar van in herhaling treden levensgroot is. In het onderstaand artikel zal primair het aspect van het auteurschap van dr. Sedney worden belicht en wel vanuit zijn belangrijkste boekwerk: De Toekomst van ons verleden, hierna bij afkorting te noemen De Toekomst. Dr. Sedney werd vooral bekend door het vervullen van de functie van minister-president van 1969 tot 1973 in het kabinet dat zijn naam droeg. 
De samenwerkende politieke partijen waren de PNP en de VHP. Hoewel het PNP-blok maar 8 van de 39 zetels kreeg en de VHP 19, besloot de VHP o.l.v. Jagernath Lachman tot veler verbazing, niet te opteren voor het premierschap, maar dit te geven aan het PNP-blok dat dr. Jules Sedney voordroeg voor deze functie. 
Vanwege de numerieke meerderheid van de VHP was het duidelijk dat de premier in de eerste plaats rekening moest houden met de visie van deze partij. Naar buiten toe werd hem zelfs het verwijt gemaakt dat hij aan de leiband liep van Lachman, hetgeen hem de onverdiende bijnaam van 'bobo Jules' opleverde. Zijn vijanden zijn erin geslaagd deze naam ingang te doen vinden. 
Ik behoor tot degenen die van mening zijn dat een tegengestelde benaming voor deze grote Surinamer veel passender is. In het Sranan is het echter niet eenvoudig een goede antoniem te vinden, maar raadpleging van 'oom' Hein Eersel leverde het resultaat op van 'dyadyaman'!De Toekomst van ons verleden duidt er kennelijk op dat wie zijn geschiedenis niet kent, niet met vrucht aan zijn toekomst zal kunnen werken. De ondertitel van het boek is: democratie, etniciteit en politieke machtsvorming in Suriname. 
Om te beginnen met democratie stelt dr. Sedney dat Suriname er nog niet in geslaagd is een volwaardige democratie te zijn. Hij wijst o.a. op de manipulaties met ons kiesstelsel. Een tijd lang was er een kiesstelsel dat uitsluitend gericht was op het bevoordelen en daardoor in het zadel houden van de creoolse groep. Het Hindostaanse en Javaanse deel van de bevolking werd daardoor buiten de regeermacht gehouden en speelde een tweederangsrol op het Surinaamse politieke toneel. 
Ook wordt ruime aandacht in zijn werk besteed aan het begrip etniciteit. De Staat Suriname begonnen als een volksplanting, is in feite een creatie van het Nederlands kolonialisme. Afgezien van een kort stukje Engels Bestuur is Suriname meer dan driehonderd jaar lang een kolonie geweest van Nederland. De Inheemse bevolking werd gedecimeerd, kolonisten, slaven, en later contractarbeiders werden door de koloniale machthebbers neergeplant in de kolonie. Het gevolg was dat er een bevolking ontstond van vele etniciteiten met alle conflicten die daarvan het gevolg waren. Dat er nimmer een rassenstrijd tussen de verschillende etnische groepen is ontstaan in Suriname, is mede het gevolg van de Verbroederingspolitiek die in de zestiger jaren geïnitieerd is door Jagernath Lachmon en omarmd door zijn vriend, Jopie Pengel. Hierdoor is voorkomen dat er rassenconflicten zijn ontstaan die elders in de wereld en zelfs dichtbij huis in Guyana, tot uitbarsting zijn gekomen. 
T.a.v. de politieke machtsvorming merkt dr. Sedney op dat in een representatieve democratie politieke machtsvorming plaatsvindt d.m.v. algemene, vrije en geheime verkiezingen. Het verkiezingsproces moet eerlijk verlopen en de uitslag moest eerst na de telling van de uitgebrachte stemmen bekend zijn. Het kiesstelsel moet rechtvaardig en doelmatig zijn. Rechtvaardig betekent dat de deelnemende partijen naar evenredigheid van hun aanhang onder het electoraat vertegenwoordigd moeten zijn in de gekozen organen van de Staat. 
Doelmatig wil zeggen dat het kiesstelsel moet bijdragen aan de stabiliteit van het staatsbestuur, de nationale eenheid moet bevorderen, en zowel politieke fragmentatie als politieke verstarring moet voorkomen. In De Toekomst analyseert hij aan de hand van de ervaringen met de verschillende kiesstelsels die in de loop der jaren in Suriname bestaan hebben of deze aan de gestelde criteria hebben voldaan. Hij komt tot de conclusie dat in alle tijden gebreken kleefden aan de kiesstelsels.  Ook het huidige kiesstelsel moet naar zijn mening veranderd worden. Dit is overigens de geldende opvatting in brede lagen van de bevolking. 
Het belangrijkste deel van de nalatenschap van dr. Sedney bestaat ongetwijfeld uit de gedachten, aanbevelingen en documentatiemateriaal, vervat in De Toekomst. Het boek zal als naslagwerk altijd een belangrijke functie vervullen en is daardoor zowel heden als verleden en heeft daarmee een goede toekomst! 
Ik eindig met het voor mij mooiste citaat uit De Toekomst, dat eeuwig actueel blijft: Zonder Berouw geen Vergeving, Zonder Vergeving geen Verzoening en Zonder Verzoening geen Toekomst. 

 Carlo Jadnanansing